این خودرو که بر پایهی پلتفرم جدید TNGA مشترک با پریوس جدید ساخته شده گاو شیرده جدید تویوتا است: هدف شرکت فروش یکصد هزار دستگاه از C-HR در سال اول عرضه در اروپا است. حدود 75 درصد این خودروها هیبرید خواهند بود درحالیکه 25 درصد باقیمانده نیز با پیشرانهی بنزینی 1.2 لیتری توربو تولید خواهند شد.
در حقیقت سطح آرامش و رفاه خودرو بسیار خوب است. در دورهای پایین پیشرانه به سختی میتوان متوجه روشن بودن پیشرانه شد. در جاده نیز صدای جاده و باد به خوبی سرکوب شده است. علاوه بر موارد یاد شده، قوای محرکهی سبکتر تویوتا باعث هماهنگی خوب با شاسی خودرو میشود.
فرمان دقیق، چسبندگی مناسب و حس چابکی C-HR باعث میشود تا این خودرو لذتبخشتر از دیگر تویوتاها باشد. این موضوع را با سواری راحت و خوب ترکیب کنید و در این حالت کراس اووری خواهید داشت که از نظر دینامیکی در میان بهترینهای کلاس خود قرار میگیرد. سیستم چهار چرخ محرک را نیز میتوان با این پیشرانه سفارش داد اما خودروی حاضر در تست فاقد این سیستم بود.فضای بار این خودرو به خوبی رقبا نیست. صندوق 377 کراس اوور تویوتا بزرگ نیست و درحالیکه فضای معقولی در عقب وجود دارد اما خط سقف شیبدار و پنجرههای کناری کوچک احساس تنگی و خفگی را ایجاد میکنند. این مورد جای شرم دارد اما به وضوح تویوتا احساس میکند که قربانی کردن فضای عقب C-HR برای ایجاد بدنهی جذاب ارزشش را داشته است.